جاکارتا، مرکز اندونزی، تنها شهری نیست که در آب فرو می رود - آقای ابوالفضلی

به گزارش آقای ابوالفضلی، اندونزی اعلام نموده است که مرکز خود را جابه جا می نماید. دلیل این کار را تاحدودی به خاطر فرورفتن این شهر در آب های جاوا عنوان نموده اند.

طبق ها گزارش های منتشرشده به وسیله انجمن مالی دنیا (World Economic Forum)، جاکارتا باسرعت بیشتری نسبت به سایر شهرها در حال فرورفتن زیر آب دریا است و این اتفاق، ناشی از بالا رفتن سطح دریا و استخراج بیش از حد آب های زیرزمینی قلمداد می گردد. اما مرکز اندونزی تنها شهری نیست که با چنین مسئله ای دست وپنجه نرم می نماید. شهرهای مهم دیگری هم هستند که در معرض تهدید خطر مشابهی قرار دارند.

هیوستون

هیوستون چندین دهه است که در حال غرق شدن است و در این شهر هم مانند جاکارتا، استخراج بیش از حد آب های زیرزمینی را مقصر این رویداد تلقی می نمایند.

روزنامه هیوستون کرونیکل (The Houston Chronicle) به نقل از داده های سازمان آنالیز های زمین شناسی ایالات متحده آمریکا (US Geological Survey) گزارش داده است که از دهه 1920 تا به امروز بخش هایی از منطقه هریس کانتی که شامل هیوستون نیز می گردد، در حدود سه متر در آب فرو رفته است. این منطقه ها در هر سال در حدود پنج سانتی متر دیگر زیر آب غرق می گردد و احتمال شتاب گرفتن این فرایند نیز زیاد است.

متولیان قانون گذاری در این کشور چندین بار کوشش کردند تا این مسئله را به نحوی حل نمایند. آن ها، به همین منظور، در سال 1975 یک منطقه ویژه ایجاد کردند تا موضوع پرشدن سفره های زیرزمینی را قانونمند نمایند. اما به خاطر وجود چاه ها و تامین نماینده های آبی که متعلق به مالکین خصوصی هستند و همچنان از سفره های زیرزمینی آب استخراج می نمایند، این مشکل همچنان به قوت خود باقی است.

لاگوس

لاگوس، پرجمعیت ترین شهر آفریقا است و در سواحل نیجریه قرار گرفته است. بخشی از این شهر در سرزمین اصلی نیجریه واقع شده و بخشی دیگر نیز روی جزایر مجاور آن قرار گرفته است. جغرافیای ویژه این شهر آن را در برابر سیل و طغیان آب آسیب پذیر ساخته است. عامل دیگر این آسیب پذیری، فرسایش خط ساحلی آن است. سطح آب دریا در اثر گرم شدن کره زمین بالا آمده است و شهر به شدت در معرض خطر قرار گرفته است.

پژوهشی که سال 2012 انجام شد فاش کرد که به خاطر ارتفاع بسیار پایین خط ساحلی نیجریه، تنها افزایش یک تا سه متری سطح آب دریا می تواند اثری فاجعه آمیز روی فعالیت های انسانی در این منطقه داشته باشد. یافته های پژوهش دیگری که سال جاری انجام شد، حاکی از آن است که تا سرانجام همین قرن، سطح دریاها در کل کره زمین بیشتر از 2 متر افزایش خواهد یافت.

نیواورلئان

تا همین دهه 1930، تنها یک سوم از نیواورلئان زیر سطح دریا قرار داشت. پس از وقوع طوفان کاترینا در سال 2005، این رقم بیشتر شد و به نیمی از شهر رسید. علت آسیب پذیری این شهر در برابر افزایش سطح دریا آن است که بنای نیواورلئان روی خاک سست قرار گرفته است و فاصله نزدیکی با ساحل دارد. دانشمندان دریافته اند که علاوه بر خطر غرق شدن، هر سال در حدود یک سانتی متر از ارتفاع این شهر کاسته می گردد.

پکن

پژوهشی که سال 2016 انجام داد حاکی از آن است که بعضی از منطقه ها پکن هر سال به میزان 10 سانتی متر در آب فرو می رود. پژوهشگران باز هم خالی شدن سفره های آب زیرزمینی را عامل این اتفاق می دانند؛ درست مشابه آنچه در جاکارتا و هیوستون در حال روی دادن است. پکن، که برخلاف شهرهای دیگر شهری ساحلی به شمار نمی آید، برای تامین آب مصرفی خود به شدت نیازمند آب های زیرزمینی است. تشکیل این سفره ها سال های زیادی طول می کشد و استخراج آن ها باعث خشک شدن خاک و در نتیجه، فشرده شدن آن می گردد که در نهایت، به غرق شدن مرکز چین خواهد انجامید.

واشنگتن

واشنگتن یکی از مهم ترین شهرهای آمریکا است. این شهر هم به تدریج در آب فرو می رود. پژوهشی که سال 2015 انجام شد ثابت می نماید طی 100 سال آینده بیشتر از 15 سانتی متر از ارتفاع مرکز ایالات متحده آمریکا کاسته خواهد شد.

اما برخلاف جاکارتا، فرورفتن واشنگتن در آب ارتباط زیادی با سفره های آب زیرزمینی یا بالا آمدن سطح دریا ندارد. تنها علت آن یک یَخسار (توده یخی به جای مانده از یخچال های طبیعی با وسعتی بیشتر از 50،000 کیلومتر مربع) است که از آخرین عصر یخبندان به جای مانده است. این یخسار که ارتفاعی بیش از یک ونیم کیلومتر دارد، زمین زیر خلیج چساپیک (Chesapeake Bay) را به سمت بالا می راند. هزاران سال پیش، وقتی یخسار آب شد، زمین دوباره آغاز به پایین آمدن کرد.

اکنون، پژوهشگران بر این باور هستند که این منطقه به تدریج در حال غرق شدن است. این فرایندی است که می تواند هزاران سال طول بکشد. نکته مهم آن است که سطح آب دریا نیز در این خلیج در حال بیشترشدن است که آن هم می تواند مسائل بیشتری را موجب گردد.