این خوراکی ها آرتروز را ضربه فنی می نماید
به گزارش آقای ابوالفضلی، استئوآرتریت یا آرتروز بیماری تحلیل برنده مفاصل و شایع ترین فرم آرتریت است. آرتریت به معنای التهاب مفصل است. در واقع استئو آرتریت یک بیماری مفصلی مزمن است که در آن غضروف مفاصل تحمل کننده وزن بدن تحلیل می رود. اما چگونه می توان جلوی این عارضه را گرفت یا مسائل ناشی از ابتلا به آن را تقلیل داد؟
به گزارش همشهری آنلاین، شایع ترین مفاصل درگیر در این بیماری مفاصل دست، ستون فقرات و مفاصل تحمل نماینده وزن مانند لگن و زانو است. در صورتی که ابتلا به این بیماری ناشی از صدمات فیزیکی یا بیماری ها نباشد، استئوآرتریت اولیه نامیده می گردد که این بیماری اغلب به علت افزایش سن ایجاد می گردد.
با افزایش سن، پروتئین موجود در غضروف مفصلی از بین رفته که سبب لایه لایه شدن آن ها و ایجاد شکاف های ریز در ناحیه غضروف می گردد که در نهایت منجر به تخریب کامل غضروف می گردد. استفاده مکرر مفصلی که غضروف مفصلی آن ساییده شده است به تدریج التهاب غضروف، درد و تورم مفصل را در پی خواهد داشت.
با از بین رفتن عملکرد غضروف، مابین استخوان ها اصطکاکی ایجاد می گردد که سبب درد و محدودیت و خشکی در حرکت می گردد. التهاب غضروف موجب تحریک استخوان سازی می گردد که حاصل این فرآیند ایجاد خار های استخوانی یا استئوفیت ها می باشد.
استئوآرتریت ثانویه ناشی از عوامل متعددی، چون چاقی، ضربات مکرر، جراحی مکرر، اختلالات متابولیسم، ناهنجاری های مادرزادی مفصل، نقرس، دیابت، اختلالات هورمونی و مسائل ناشی از مشاغل خاص است.
استئوآرتریت زودرس را نیز می توان در وزنه برداران، فوتبالیست ها و کارکنان ارتش به علت ضربات مکرر به بافت مفصل (رباط ها، استخوان ها و غضروف مفصلی) مشاهده کرد.
چاقی، افزایش سن، جنس مونث، نژاد سفید پوست و صدمات مکرر مرتبط با ورزش از جمله عوامل ایجاد نماینده این بیماری محسوب می گردد.
درمان این بیماری چند بخشی است و شامل فیزیوتراپی، دارو و رژیم درمانی است. فیزیوتراپی و دارو به وسیله پزشک و رژیم غذایی و آنالیز شرایط وزن به وسیله کارشناس تغذیه صورت می گیرد. اکثریت افرادی که دچار بیماری استئوآرتریت می شوند دچار اضافه وزن و چاقی هستند که اولین قدم کاهش وزن است؛ زیرا این امر می تواند کیفیت زندگی و عملکرد فرد را تا حد قابل قبولی ارتقا دهد.
نتایج یک مطالعه نشان داده است که تقریبا هر 500 گرم کاهش وزن حدود 4 برابر بار وارده به زانو ها را کم می نماید.
رژیم ضدالتهابی یک مداخله موثر در این بیماری است. طبق این رژیم به این بیماران توصیه می گردد که مصرف میوه و سبزی به خصوص رنگ های تیره و زرد و نارنجی، غلات کامل، مصرف روغن های حاوی امگا 3 همانند روغن زیتون، بذرک، گردو، دانه های کدو تنبل، ماهی های چرب آب های سرد نظیر سالمون، ساردین، ادویه هایی مانند زنجبیل، زردچوبه و رزماری و ماهی و مرغ را افزایش دهند.
در مقابل باید مصرف سیب زمینی و پیاز به خاطر مواد ایجاد نماینده التهاب، تخم مرغ، گوشت قرمز، فست فودها، غذا های کنسروی، شکر و قند و مواد غذایی حاوی شکر، کربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، برنج سفید و لبنیات پرچرب را تا حد امکان محدود نمایند.
باید توجه داشت استفاده از مکمل هایی همانند کندرویتین سولفات و گلوکز آمین هم مفید است و نتایج تحقیقات زیادی تاثیر سودمندی آن ها را اثبات نموده اند که البته باید با توجه به شرایط فرد به وسیله پزشک تجویز گردد.
چون این بیماری یک بیماری التهابی است برای مقابله با افزایش رادیکال های آزاد مصرف مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان مثل میوه و سبزی های رنگی با رنگ قرمز، نارنجی و زرد بسیار یاری نماینده خواهد بود. بعلاوه به علت دریافت ناکافی کلسیم و ویتامین D این بیماران با کمبود کلسیم و ویتامین D روبه رو هستند؛ بنابراین باید مکمل کلسیم و D را به صورت روزانه مصرف نمایند.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، همواره پیشگیری بهتر از درمان است؛ بنابراین توصیه می گردد همواره وزن خود را در حد مطلوب نگه دارید تا از بیماری های ناشی از اضافه وزن و چاقی مثل بیماری های مفصلی، قلبی و عروقی در امان بمانید.
منبع: فرارو